تفاوت گیربکس CVT و AT

در این مطلب قصد داریم به بررسی کامل تفاوت گیربکس CVT و AT ، مزایا و معایب آن بپردازیم

مقدمه‌ای بر تفاوت گیربکس CVT و AT

گیربکس‌ها به‌ عنوان یک بخش کلیدی در سیستم‌های انتقال نیرو، نقش حیاتی در عملکرد خودروها دارند. دو نوع پرکاربرد گیربکس‌های خودرویی عبارتند از گیربکس نوع CVT (گیربکس وضیعت مستمر) و گیربکس AT (گیربکس خودکار). شناخت تفاوت گیربکس CVT سی وی تی و AT و بررسی مزایا و معایب هر یک، به ما کمک می‌کند که انتخاب مناسبی برای نیازهای مختلف خود داشته باشیم.

گیربکس CVT که به عنوان گیربکس وضعیت مستمر نیز شناخته می‌شود، به‌طور مداوم دنده‌ها را تغییر داده و به یک بازه پیوسته از نسبت‌های دنده‌ها دسترسی دارد. این ویژگی به موتور اجازه می‌دهد که در بیشینه بازدهی خود کار کند و همچنین مصرف سوخت بهینه‌تری ارائه دهد. از مزایای دیگر این سیستم می‌توان به شتاب روان‌تر و کاهش شوک‌های ناشی از تعویض دنده‌ها اشاره کرد.

در مقابل، گیربکس AT یا همان گیربکس خودکار، شامل یک تعداد ثابت از دنده‌ها است که بسته به شرایط رانندگی، به‌طور خودکار تغییر می‌کند. این نوع گیربکس به دلیل ساختار خود، اغلب قابلیت کنترل دقیق‌تری بر نیرو و توان خروجی موتور ارائه می‌دهد. همچنین، گیربکس‌های AT به دلیل استفاده گسترده‌تر و فرآیند ساخت ساده‌تر، معمولاً هزینه‌ی کمتری نسبت به گیربکس‌های CVT دارند.

مقایسه گیربکس CVT سی وی تی و AT به ما نشان می‌دهد که هر یک از این گیربکس‌ها قابلیت‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارند. گیربکس CVT با تمرکز بر بهره‌وری سوخت و راحتی راننده، برای کسانی که به دنبال یک سواری نرم و اقتصادی هستند، مناسب‌تر است. درحالی‌که، گیربکس AT با ارائه‌ی دقت و کنترل بیشتر، به طور خاص برای شرایط رانندگی پرشور و محیط‌های مختلف جغرافیایی، انتخاب بهتری به نظر می‌آید.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره و تعمیر انواع گیربکس اتوماتیک با ما در گیربکس پکن ارتباط باشید

عملکرد و مکانیزم گیربکس CVT

گیربکس CVT یا Continuously Variable Transmission یک نوع سیستم انتقال قدرت است که ویژگی اصلی آن تغییر مداوم و بدون ‌دنده‌گذاری است. برخلاف گیربکس‌های سنتی که از مجموعه‌ای از چرخ‌دنده‌ها بهره می‌برند، گیربکس CVT از دو پولی‌ مخروطی و یک تسمه یا زنجیر ویژه استفاده می‌کند. این پولی‌ها به وسیله یک تسمه که بین آنها قرار دارد، به انتقال قدرت می‌پردازند.

ویژگی اصلی گیربکس CVT توانایی آن در تغییر مستمر و بدون وقفه نسبت انتقال است. این امکان باعث می‌شود که موتور همیشه در بهترین دور کاری خود عمل کند و به همین دلیل، مصرف سوخت بهینه‌تر و عملکرد روان‌تری داشته باشد. در این سیستم، دو پولی به وسیله یک قطعه کشویی متحرک هستند. با تغییر فاصله بین این پولی‌ها قطر فعال آنها تغییر می‌کند، در نتیجه نسبت انتقال قدرت هم تغییر می‌کند.

یکی از مزایای عمده گیربکس CVT در مقایسه با گیربکس‌های خودکار معمولی یا AT (Automatic Transmission) این است که راندمان بهتری دارد و برای شرایط رانندگی شهری بسیار مناسب است. این حالت به دلیل عدم نیاز به تعویض دند‌ه‌ها و تغییر مداوم و نرم نسبت‌های انتقال است.

به طور خلاصه، تفاوت گیربکس CVT سی وی تی و AT در عملکرد و مکانیزم اساسی آنها نهفته است؛ در حالت ساده‌تر، گیربکس CVT با استفاده از پولی‌ها و تسمه تغییر نسبت انتقال را انجام می‌دهد، در حالی که گیربکس AT به سیستم متوالی از چرخ‌دنده‌ها و کلاچ‌ها متکی است.

همچنین، در مقایسه گیربکس CVT سی وی تی و AT مشاهده می‌کنیم که سیستم CVT با توجه به عدم وجود دنده‌های متعدد و تغییر مستمر نسبت انتقال، می‌تواند تغییرات نرمتری را در تجربه رانندگی ارائه دهد، که خود این امر منجر به کاهش مصرف سوخت و بهبود عملکرد کلی خودرو می‌شود.

گیربکس‌های خودکار (Automatic Transmissions یا AT) یکی از محبوب‌ترین و پرکاربردترین نوع گیربکس‌ها در خودروهای مدرن هستند. این سیستم‌ها با استفاده از مجموعه‌ای از دنده‌ها و کلاچ‌ها، تغییر دنده‌ها را به صورت خودکار و بدون نیاز به دخالت مستقیم راننده انجام می‌دهند. روغن گیربکس یا همان مایع انتقال وظیفه مهمی در عملکرد صحیح این سیستم ایفا می‌کند و به انتقال نیرو و خنک‌کاری کمک می‌کند.

در عملکرد گیربکس AT، مجموعه‌ای از دنده‌ها و کلاچ‌ها با همکاری یکدیگر به تغییر دنده‌ها دست می‌زنند. مراحل کلیدی شامل اتصال و جدا شدن کلاچ‌ها برای انتقال نیروی موتور به چرخ‌ها و تغییر نسبت دنده‌ها برای افزایش یا کاهش سرعت خودرو است. سیستم‌های هیدرولیکی و الکترونیکی کنترل کننده‌های اصلی این فرآیند هستند.

اجزاء داخلی گیربکس AT شامل موارد زیر است:

1. تورک کانورتر:

 این قطعه اصلی وظیفه انتقال نیروی موتور به گیربکس را بر عهده دارد و معمولا در جلوی گیربکس قرار دارد.

1. پلانتری گیرزت:

 این مجموعه دنده‌های میکروسکوپی قادر به تغییر نسبت دنده‌ها به صورت خودکار هستند.

1. کلاچ‌ها و باندها:

 این قطعات وظیفه اتصال و جدا شدن دنده‌ها را به عهده دارند.

1. شیرهای سلنوید:

 این قطعات الکترونیکی جهت کنترل جریان روغن گیربکس به کار می‌روند.

در این گیربکس‌ها، فرآیند تغییر دنده با استفاده از مجموعه‌ای از مراحل دقیق و هماهنگ صورت می‌گیرد. وقتی نیاز به تغییر دنده باشد، سیگنال‌هایی از واحد کنترل گیربکس به شیرهای سلنوید ارسال می‌شود. این شیرها جریان روغن گیربکس را کنترل می‌کنند و موجب تغییر وضعیت کلاچ‌ها و باندها می‌شوند و در نتیجه تغییر دنده انجام می‌پذیرد. این تغییر یا به صورت صعودی برای افزایش سرعت یا به صورت نزولی برای کاهش سرعت انجام می‌شود.

در مقایسه گیربکس cvt سی وی تی و at، گیربکس AT با عملکرد مکانیزم دنده‌ها و کلاچ‌های مختلف، تجربه رانندگی کلاسیک‌تری را ارائه می‌دهد. این امر به رانندگان احساسی از تغییر دنده‌های سنتی و کارکرد موتور در دورهای مختلف را می